سرمایه اجتماعی و اخلاق زیست محیطی کشاورزان

زمینه: بهره‌مندی از اخلاق زیست‌محیطی پیش‌زمینۀ حل مشکلات زیست‌محیطی بوده و از عوامل مختلفی تأثیر می‏پذیرد. در راستای شناسایی این عوامل، هدف اصلی این مطالعه، بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و اخلاق زیست‌محیطی کشاورزان است. روش: روش تحقیق مطالعۀ حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش، همۀ کشاورزان شهرستان زابل در سال زراعی 93-94 بودند که 178 نفر از آن‌ها بر اساس جدول بارتلت و همکاران و با روش نمونه‌گیری تصادفی به عنوان نمونۀ آماری گزینش شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‏های استاندارد و محقق ساخته استفاده شد. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج یافته‏های تحقیق نشان داد که بین متغیرهای سرمایۀ اجتماعی و همۀ مؤلفه‌های آن با اخلاق زیست‌محیطی در سطح 01/0 رابطۀ معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: سرمایۀ اجتماعی کشاورزان رابطۀ مستقیمی با اخلاق زیست‌محیطی آنان دارد. بنابراین، توجه و سرمایه‌گذاری برنامه ریزان و سیاست‌گذاران بر روی سرمایۀ اجتماعی کشاورزان موجب بهبود اخلاق زیست‌محیطی آنان و عدم توجه به آن موجب کاهش اخلاق زیست‌محیطی می‏شود.